10
« dnia: Kwiecień 06, 2021, 09:09:15 »
Kodeks Karny z 06.04.2021
CZĘŚĆ OGÓLNA
Rozdział I
Odpowiedzialność karna
Art. 1.
1. Ustawę karną, zwaną dalej „kodeksem”, stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Królestwa Umbercji .
2. Kodeks stosuje się także do obywatela Królestwa Umbercji, który popełnił przestępstwo na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Korony Saubadów.
3. Warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez akt normatywny obowiązujący w miejscu jego popełnienia.
4. Jeśli zachodzą różnice miedzy kodeksem Królestwa Umbercji a aktem normatywnym obowiązującym w miejscu popełnienia czynu, stosując kodeks Królestwa Umbercji, sąd uwzględnia te różnice na korzyść oskarżonego.
Art. 2.
1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez kodeks obowiązujący w czasie jego popełnienia.
2. Jeśli w czasie orzekania obowiązuje kodeks inny niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się kodeks nowszy, chyba że kodeks wcześniejszy jest względniejszy dla sprawcy.
3. Jeśli według nowszego kodeksu czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa.
4. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe.
5. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 18 miesięcy w przypadku zbrodni albo 8 miesięcy w przypadku występku.
6. Nie można wykonać orzeczonej kary, jeżeli od uprawomocnienia się wyroku skazującego upłynęło 12 miesięcy.
7. Bieg terminu ulega zawieszeniu na czas nieobecności skazanego w Królestwie Umbercji , jeśli wyrok wydano zaocznie.
8. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.
Rozdział II
Przestępstwo
Art. 3.
1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem.
2. Za zbrodnię uważa się czyn zabroniony zagrożony karą banicji na czas nie krótszy niż 6 miesięcy albo karą surowszą.
Art. 4.
1. Przestępstwo popełnione jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
2. Przestępstwo popełnione jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego przestępstwa przewidywał albo mógł przewidzieć.
3. Przestępstwo można popełnić nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi.
Art. 5.
1. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma.
2. Ten sam czyn zabroniony może stanowić tylko jedno przestępstwo.
Art. 6.
1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
2. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając środków technicznych, udzielając rady lub informacji. Odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
3. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.
4. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
5. Za podżeganie odpowiada również ten, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego.
6. Sąd wymierza karę za pomocnictwo, usiłowanie albo podżeganie w granicach wymiaru przewidzianego za sprawstwo.
Rozdział III
Kary i środki karne
Art. 7.
Karami są:
(1) grzywna;
(2) ograniczenie wolności;
(3) banicja;
(4) eliminacja.
Art. 8.
1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 100.
2. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może przekraczać 1.500 Denarów Umberckich.
Art. 9.
1. Jeśli kodeks nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej 21 dni, najdłużej trzy miesiące.
2. Skazany na karę ograniczenia wolności pozbawiony zostaje prawa dostępu do wszystkich działów forum dyskusyjnego Królestwa Umbercji poza działem Więzienia Królewskiego, a także pozbawiony zostaje wszystkich piastowanych stanowisk państwowych w Prowincji i w Lennach .
3. Odbywający karę ograniczenia wolności zachowuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z dekretów , z wyjątkiem wolności wypowiedzi oraz prawa zajmowania funkcji publicznych.
4. Odbywający karę ograniczenia wolności może wnosić o przedterminowe zwolnienie z odbywania kary po upływie co najmniej połowy jej wymiaru. Wniosek składa się w dziale Więzienia Królewskiego.
Art. 10.
1. Jeśli kodeks nie stanowi inaczej, kara banicji trwa najkrócej trzy miesiące, najdłużej dziewięć miesięcy.
2. Skazany na karę banicji zostaje złożony z wszystkich zajmowanych przez siebie stanowisk; pozbawiony prawa do wykonywania zawodu, prowadzenia określonej działalności gospodarczej oraz do udzielania się w prasie pozostającej na serwerze Królestwa Umbercji lub prowadzonej przez obywateli Królestwa Umbercji .
3. W czasie odbywania kary banicji skazany pozbawiony jest prawa korzystania z forum dyskusyjnego Królestwa Umbercji .
4. Za zabezpieczenie dóbr własnych skazanego odpowiada prokuratura.
Art. 11.
Skazany na karę eliminacji zostaje bezwarunkowo wygnany, bez możliwości powrotu do Królestwa Umbercji , a jego majątek przepada na rzecz Króla i jego Ministrów.
Art. 12.
1. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju albo, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, odstąpienie od wymierzenia kary.
2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a także w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa; w szczególności:
(1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca ułożyli się co do naprawienia szkody;
(2) ze względu na postawę sprawcy.
Art. 13.
Środkami karnymi są:
(1) pozbawienie praw publicznych;
(2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu, lub prowadzenie określonej działalności gospodarczej;
(3) przepadek przedmiotów;
(4) pozbawienie tytułu szlacheckiego lub arystokratycznego albo stopnia wojskowego;
(5) obowiązek naprawienia szkody.
Art. 14.
1. Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego do organu władzy publicznej, utratę prawa do sprawowania wymiaru sprawiedliwości oraz do pełnienia funkcji w organach i instytucjach państwowych – federalnych i krajowych, jak również utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego, pozbawienie praw publicznych obejmuje ponadto utratę orderów, odznaczeń i tytułów honorowych.
2. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę banicji na czas nie krótszy niż 4 miesiące za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.
Art. 15.
Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeśli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywania zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.
Art. 16.
Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.
Art. 17.
Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, chyba że podlegają zwrotowi pokrzywdzonemu.
Art. 18.
1. Sąd, w porozumieniu z Królem , może orzec pozbawienie tytułu szlacheckiego, lub arystokratycznego w przypadku gdy sprawca postąpił w sposób urągający braci szlacheckiej Królestwa Umbercji , niegodny obywatela Umberckiego.
2. Sąd może orzec pozbawienie tytułu szlacheckiego lub arystokratycznego w razie skazania na karę banicji.
Art. 19.
W przypadku spowodowanej przez sprawcę szkody sąd może orzec obowiązek naprawienia szkody.
Art. 20.
1. Ilekroć w niniejszym Kodeksie mowa jest o przemocy, rozumie się przez to spamowanie, przesyłanie zainfekowanych wiadomości, a także każdy rodzaj elektronicznego naruszenia nietykalności osobistej internauty.
2. Ilekroć w niniejszym Kodeksie mowa jest o groźbie bezprawnej, rozumie się przez to groźbę o której mowa w art. 45, jak i groźbę spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem.
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o miejscu publicznym, rozumie się przez to miejsce, w którym wypowiedź może zostać odebrana przez nieokreśloną liczbę nieoznaczonych adresatów, w szczególności forum dyskusyjne Królestwa Umbercji .
CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA
Rozdział IV
Przestępstwa przeciwko Królestwu
Art. 21.
1. Kto posługuje się więcej niż jedną tożsamością w Ministerstwie Danych Obywatelskich lub, i na forum dyskusyjnym Królestwa Umbercji , podlega karze banicji albo karze eliminacji.
2. Nie podlega karze osoba, która posługuje się na forum dyskusyjnym Królestwa Umbercji nową tożsamością, jeżeli jej poprzednia tożsamość jest nieużywana od co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli jej poprzednia tożsamość została zablokowana przez administratora forum na jej wniosek.
Art. 22.
Kto, mając na celu pozbawienie niepodległości, oderwanie obszaru lub zmianę przemocą konstytucyjnego ustroju Królestwa Umbercji , podejmuje sam lub w porozumieniu z innymi osobami działalność zmierzającą bezpośrednio do urzeczywistnienia tego celu, podlega karze banicji na czas nie krótszy od 3 miesięcy albo karze eliminacji.
Art. 23.
Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe konstytucyjnego organu Królestwa Umbercji podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
Art. 24.
Kto, będąc upoważniony do występowania w imieniu Królestwa Umbercji w stosunkach z rządem obcego państwa wirtualnego, lub zagraniczną organizacją, działa świadomie na szkodę Królestwa Umbercji, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca albo karze banicji.
Art. 25.
Kto bierze udział w działalności obcego wywiadu lub innej organizacji wirtualnej przeciwko Królestwu Umbercji , podlega karze banicji albo karze eliminacji.
Art. 26.
Kto oddając usługi wywiadowcze Królestwu Umbercji wprowadza świadomie w błąd Umbercki organ państwowy przez dostarczenie podrobionych dokumentów lub innych przedmiotów, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca albo karze banicji.
Art. 27.
Kto w miejscu publicznym znieważa ogół obywateli lub Królestwo Umbercji , podlega karze grzywny.
Art. 28.
1. Kto dopuszcza się czynnej napaści na Króla Umbercji , przez co rozumie się spamowanie i przesyłanie zainfekowanych listów elektronicznych na konto pocztowe monarchy, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 2 miesięcy albo karze banicji.
2. Kto w miejscu publicznym znieważa Króla Umbercji , podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
Art. 29.
1. Kto przywłaszcza, uzurpuje sobie lub posługuje się funkcjonującym w Królestwie Umbercji nienależnym mu tytułem, stanowiskiem państwowym, funkcją, tytułem honorowym, stopniem wojskowym, stopniem lub tytułem zawodowym lub naukowym, podlega karze grzywny.
2. Nie podlega karze osoba, w profilu której na forum dyskusyjnym Królestwa Umbercji ukazane są informacje o nienależnym tytule, stanowisku państwowym, funkcji, tytule honorowym, stopniu wojskowym, stopniu lub tytule zawodowym lub naukowym, jeżeli osoba ta zaprzestała aktywności lub profil jest zablokowany.
Rozdział V
Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu w miejscach publicznych
Art. 30.
1. Kto korzysta z cudzej tożsamości, w szczególności wykorzystuje dane identyfikacyjne, konto pocztowe, wizerunek, podlega karze ograniczenia wolności albo karze banicji.
2. Jeśli czyn określony w ust. poprzedzającym popełniono w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca podlega dodatkowej karze grzywny w wysokości co najmniej 20 stawek dziennych.
Art. 31.
Kto, wiedząc o infekcji własnego komputera, rozsyła wiadomości elektroniczne, narażając bezpośrednio komputer innej osoby na takie zarażenie, podlega karze grzywny.
Art. 32.
Kto w miejscu publicznym propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, wyznaniowych lub innych podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 45 dni albo karze banicji na czas do 4 miesięcy.
Art. 33.
Kto w miejscu publicznym znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej pochodzenia, przynależności narodowej, wyznania lub bezwyznaniowości, tożsamości płciowej, orientacji seksualnej podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 3 miesięcy.
Rozdział VI
Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych
Art. 34.
1. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe organu administracji federalnej lub krajowej podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
2. Tej samej karze podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.
Art. 35.
1. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia kontroli w zakresie inspekcji skarbowej udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej podlega karze grzywny.
2. Kto, będąc zobowiązany do prowadzenia działalności instytucji w formie zarejestrowanej, uchyla się od wywiązania z tego obowiązku, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
Art. 36.
1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, podlega karze grzywny w wymiarze co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.
2. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 75 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.
Art. 37.
Kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.
Art. 38.
Kto, powołując się na swoje wpływy w instytucji państwowej, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub jej obietnicę, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 75 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
Rozdział VII
Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości
Art. 39.
Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
Art. 40.
1. Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie czynów zabronionych, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo karze banicji na czas do 4 miesięcy.
2. Tej samej karze podlega ten kto, przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo albo w toku postępowania zabiegi takie przedsiębierze.
Art. 41.
Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa podlega karze grzywy albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
Art. 42.
Kto nie stosuje się do orzeczonej przez sąd kary grzywny, podlega karze ograniczenia wolności na czas 3 miesięcy.
Art. 43.
Kto nie stosuje się do orzeczonej przez sąd kary banicji, podlega karze eliminacji.
Art. 44.
Kto umożliwia lub ułatwia skazanemu na karę banicji lub karę eliminacji prowadzenie dowolnej działalności na terytorium Królestwa Umbercji lub w organizacjach związanych z Królestwem Umbercji i prowadzonych przez jego obywateli, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 1 miesiąca.
Rozdział VIII
Przestępstwa przeciwko wolności
Art. 45.
1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 46.
Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania lub zaniechania, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności na czas nie krótszy od 14 dni.
Rozdział IX
Przestępstwa przeciwko obyczajności
Art. 47.
Kto dopuszcza się w miejscu publicznym nieobyczajnego zachowania, publikując pornograficzne treści, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
Rozdział X
Przestępstwa przeciwko ochronie informacji
Art. 47a. Kto narusza tajność głosów oddanych w wyborach albo referendum, podlega karze banicji albo karze ograniczenia wolności.
Art. 48.
Kto ujawnia lub wbrew przepisom ustawy wykorzystuje informacje stanowiące tajemnicę państwową, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo karze banicji.
Art. 49.
1. Kto, wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebie zobowiązaniu ujawnia lub wykorzystuje informacje, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, wykonywaną pracą, działalnością publiczną, społeczną, gospodarczą lub naukową, podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
2. Ściganie przestępstwa określonego w ust. poprzedzającym następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Rozdział XI
Przestępstwa przeciwko mieniu
Art. 50.
Kto kradnie z włamaniem do konta bankowego, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 50 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas do 1 miesiąca.
Art. 51.
Kto przywłaszcza sobie cudzą nieruchomość lub prawo majątkowe, podlega karze grzywny w wysokości co najmniej 25 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności na czas 21 dni.
(-) Umberto I Primis, rex Umbertiæ
Pokaż wiadomości
][/img]